A B C D E F G H I J K L M N O P R S T U W Z
arkusz stylów kaskadowych (CSS)
Rozszerzenie języka HTML pozwalające na określanie atrybutów stylów, takich jak kolor, czcionka i rozmiar, dla poszczególnych części dokumentu hipertekstowego. Informacja o stylach może być współdzielona przez wiele plików HTML.
Zobacz również: HTML.
Właściwość koloru umożliwiająca klasyfikowanie go za pomocą nazwy. Barwa może być na przykład niebieska, zielona lub czerwona.
Rodzaj kompresji plików zachowujący jakość obrazka po jego skompresowaniu i zdekompresowaniu.
Zbiór zawartych w pliku programu CorelDRAW (CDR) definicji symboli. Aby biblioteka mogła być wspólna dla różnych rysunków, można ją wyeksportować do pliku w formacie Corel Symbol Library (CSL).
Trójwymiarowy cień nadający obiektowi realistyczny wygląd.
Tryb, w którym wykorzystywane są trzy kolory składowe: niebieskozielony (C), purpurowy (M) i żółty (Y). Ten tryb jest używany w trójkolorowym procesie drukowania.
Tryb, w którym wykorzystywane są cztery kolory składowe: niebieskozielony (C), purpurowy (M), żółty (Y) i czarny (K). Wydruk w trybie CMYK daje głęboką czerń i szeroki zakres tonalny kolorów. W trybie kolorów CMYK wartości kolorów są wyrażane w procentach, więc wartość 100 dla dowolnego atramentu oznacza, że jest on stosowany w pełnym nasyceniu.
Termin z zakresu fotografiki, odnoszący się do ilości światła użytej do utworzenia obrazu. Jeśli do interakcji z czujnikiem (w aparatach cyfrowych) lub błoną (w aparatach tradycyjnych) nie zostanie dopuszczona wystarczająca ilość światła, obraz będzie zbyt ciemny (niedoświetlony). Jeśli do interakcji z czujnikiem lub błoną zostanie dopuszczona zbyt duża ilość światła, obraz będzie zbyt jasny (prześwietlony).
Zestaw znaków określonego kroju, np. Times New Roman, o takim samym stylu (np. kursywa), grubości (np. z pogrubieniem) i rozmiarze (np. 10 punktów).
Definicja czcionki opracowana przez firmę Apple. Czcionki TrueType są drukowane w takiej samej postaci, w jakiej są wyświetlane na ekranie, a ich rozmiar można dowolnie zmieniać.
Typ przestrzeni kolorów i modelu kolorów urządzenia. Ta przestrzeń kolorów używa wielu składowych, co pozwala na definiowanie kolorów za pomocą więcej niż trzech (RGB) czy czterech (CMYK) standardowych składowych koloru.
Miara rozdzielczości drukarki wyrażona w punktach na cal. Najczęściej spotykane drukarki laserowe mają rozdzielczość 600 dpi. W naświetlarkach stosowana jest rozdzielczość 1270 lub 2540 dpi. Drukarki o wyższej rozdzielczości dają gładsze i bardziej przejrzyste wydruki. Termin dpi służy także do określania rozdzielczości przy skanowaniu oraz rozdzielczości jako atrybutu map bitowych.
Obrazek w trybie duotone jest obrazkiem w 8-bitowej skali szarości, do którego wprowadzono od jednego do czterech kolorów dodatkowych.
Miejsce na dysku twardym wykorzystywane przez aplikacje do sztucznego zwiększenia ilości pamięci dostępnej w komputerze.
Sposób rozmieszczania obiektów pozwalający na przechowywanie jednego obiektu w innym.
Ekran wyświetlany podczas uruchamiania programu CorelDRAW. Wyświetlane są na nim informacje o postępie procesu uruchamiania oraz o prawach autorskich i rejestracji.
Aplikacja przekształcająca informacje cyfrowe z jednej formy na inną.
Metoda przenoszenia plików między dwoma komputerami. Wiele witryn internetowych wyposażonych jest w magazyny materiałów, które można pobrać za pośrednictwem protokołu FTP.
Format pliku graficznego, którego zastosowanie ma minimalizować zajmowane miejsce na dysku i ułatwiać przenoszenie plików graficznych między komputerami. Ten format jest powszechnie stosowany do publikowania w Internecie grafik zawierających 256 lub mniej kolorów.
Glif drukarski odpowiada jednemu znakowi kroju czcionki.
Uchwyt w kształcie symbolu karo; przeciągając go, można formować kształt.
Liczba bitów określająca odcień lub kolor każdego z pikseli mapy bitowej. Na przykład piksel w obrazku czarno-białym ma głębię jednobitową, ponieważ może mieć wyłącznie kolor czarny lub biały. Liczba wartości kolorów, które można oddać przy danej głębi bitowej, wynosi 2 do potęgi wartości głębi. Na przykład, głębia bitowa o wartości 1 pozwala uzyskać dwie wartości kolorów (2 1=2), a głębia bitowa o wartości 2 pozwala uzyskać 4 wartości kolorów (2 2 = 4).
Wartości głębi bitowej są z zakresu od 1 do 64 bitów na piksel (bpp) i określają głębię kolorów obrazka.
Maksymalna liczba kolorów, jaką może zawierać obrazek. Głębia kolorów jest określana za pomocą głębi bitowej obrazka i monitora, na którym jest wyświetlany. Na przykład 8-bitowy obrazek może zawierać do 256 kolorów, a 24-bitowy obrazek może zawierać około 16 milionów kolorów. Obrazek w formacie GIF jest przykładem obrazka 8-bitowego, a obrazek w formacie JPEG jest przykładem obrazka 24-bitowego.
Funkcja umożliwiająca zastosowanie trójwymiarowej perspektywy poprzez dodanie linii perspektywicznych w celu stworzenia złudzenia głębi.
Obraz wygenerowany na podstawie matematycznych opisów określających pozycję, długość oraz kierunek kreślenia linii. Obrazy wektorowe tworzone są jako zbiory linii, a nie desenie złożone z pojedynczych punktów lub pikseli.
Zobacz również: mapa bitowa.
Grupa, na którą składają się co najmniej dwie inne grupy, traktowana jak pojedynczy obiekt.
Zbiór obiektów zachowujących się jak pojedynczy obiekt. Operacje wykonywane na grupie odnoszą się jednakowo do każdego z jej obiektów składowych.
Elektroniczne łącze zapewniające bezpośredni dostęp z jednego miejsca w dokumencie do innego miejsca w tym samym lub innym dokumencie.
Histogram składa się z poziomego wykresu słupkowego, obrazującego wartości jaskrawości pikseli mapy bitowej na skali od 0 (ciemne) do 255 (jasne). Lewa część histogramu odpowiada cieniom obrazka, część środkowa — półtonom, a strona prawa — światłom. Wysokość poszczególnych słupków wskazuje liczbę pikseli o danej jaskrawości. Przykładowo, duża liczba ciemnych pikseli (lewa strona histogramu) wskazuje, że w ciemnych obszarach obrazu znajdują się szczegóły.
HSB (hue, saturation, brightness — barwa, nasycenie, jaskrawość)
Model, w którym kolory są określone przez trzy składniki: barwę (ang. hue), nasycenie (ang. saturation) i jaskrawość (ang. brightness). Barwa określa kolor (żółty, pomarańczowy, czerwony itp.), jaskrawość określa postrzeganą intensywność (kolor jaśniejszy lub ciemniejszy), a nasycenie — głębię koloru (od bladego do intensywnego).
Standard tworzenia dokumentów w sieci WWW oparty na znacznikach określających strukturę i składniki dokumentu. Znaczniki służą do znakowania tekstu i integrowania zasobów (takich jak grafika, dźwięk, wideo i animacje) w tworzonej stronie WWW.
Obrazek reprezentujący narzędzie, obiekt, plik lub inny element aplikacji.
Znaki położone poniżej linii bazowej innych znaków w wierszu tekstu.
Znaki tekstu położone powyżej linii bazowej innych znaków w wierszu tekstu.
Intensywność jest miarą jaskrawości jasnych pikseli w mapie bitowej w porównaniu do ciemniejszych półcieni i ciemnych pikseli. Wzrost intensywności zwiększa wyrazistość jasnych partii obrazu przy utrzymaniu głębi partii ciemnych.
Odstęp między wierszami tekstu. Interlinia jest ważnym elementem wpływającym zarówno na czytelność, jak i wygląd.
Ilość światła przepuszczana przez dany piksel lub odbijana od niego. W trybie HSB jaskrawość stanowi miarę zawartości bieli w danym kolorze. Na przykład zerowa wartość jaskrawości daje kolor czarny (lub cień na zdjęciach), a wartość 255 daje kolor biały (lub podświetlenie na zdjęciach).
Poziom jaskrawości wspólny dla obszaru przezroczystości i obiektu, do którego został zastosowany. Na przykład jeśli przezroczystość została zastosowana do obiektu, którego kolor wydaje się jaskrawy, kolor przezroczystości przyjmuje porównywalną jaskrawość. To samo odnosi się do przezroczystości stosowanej do obiektu, którego kolor wydaje się ciemny — przezroczystość staje się porównywalnie ciemna.
Język skryptów stosowany w Internecie, umożliwiający wzbogacanie stron HTML o interakcyjne funkcje.
Ulepszona wersja formatu plików JPEG, umożliwiająca osiągnięcie lepszej kompresji danych, dołączania informacji o obrazie i stosowanie różnych współczynników kompresji do różnych obszarów obrazu.
Format zapisu obrazków fotograficznych, umożliwiający kompresję danych przy pewnej utracie jakości obrazu. Dzięki wysokiemu współczynnikowi kompresji (nawet 20:1) i małemu rozmiarowi plików format JPEG jest powszechnie stosowany w Internecie.
Obcinanie niepotrzebnych obszarów obrazka bez zmiany rozdzielczości pozostałej części.
Technika pokrywania dużej powierzchni zwielokrotnionym niewielkim obrazkiem. Kafelkowanie jest często wykorzystywane przy tworzeniu tła stron WWW.
Ośmiobitowa wersja obrazka w skali szarości. Każdy kanał odpowiada jednemu poziomowi koloru obrazka. Na przykład przestrzeń RGB ma trzy kanały kolorów, a CMYK — cztery. Wszystkie kanały wydrukowane razem oddają pełny zakres kolorów obrazka.
Kąt sterujący orientacją pisaka w stosunku do powierzchni rysunku, podobnie jak w przypadku skosu końcówki pióra kaligraficznego. Linia rysowana pod kątem kaligrafowania ma małą grubość, która jednak zwiększa się w miarę wzrostu odchyłu od kąta kaligrafowania.
Odstęp między znakami, a także modyfikowanie tego odstępu. Kerning często służy do umieszczenia dwóch sąsiadujących znaków bliżej siebie niż zwykle, np. w połączeniach WA, AW, TA lub VA. Kerning zwiększa czytelność tekstu i sprawia, że litery wyglądają na zrównoważone i proporcjonalne, zwłaszcza przy dużych rozmiarach czcionek.
Klawisz, który się przytrzymuje, aby wymusić rysowanie i edytowanie określonego kształtu lub pod określonym kątem. Klawiszem domyślnym jest Ctrl. Klawisz domyślny można zmienić na Shift, standardowy w systemie Windows, na stronie narzędzia Wskaźnik w oknie dialogowym Opcje.
Klawisze ze strzałkami, które pozwalają „podsuwać" zaznaczone obiekty o małe odcinki. Klawisze strzałek służą także do przemieszczania wskaźnika podczas wpisywania i edytowania tekstu w dokumencie lub w oknie dialogowym.
Kopia obiektu lub obszaru obrazka połączona z obiektem głównym lub obszarem obrazka. Większość zmian wprowadzanych w obiekcie głównym jest automatycznie stosowana do jego klonów.
Zobacz również: symbol.
Określa zestaw znaków tekstu, umożliwiając poprawne wyświetlanie tekstu w danym języku.
Kolor obiektu widoczny pod obszarami przezroczystymi. Kolor bazowy i kolor przezroczystości nakładają się na różne sposoby, w zależności od trybu scalania zastosowanego do przezroczystości.
W poligrafii określenie koloru o jednolitym atramencie, drukowanego indywidualnie (jedna płyta drukarska na każdy kolor dodatkowy).
Oryginalny styl kolorów, który można zapisać i stosować do obiektów rysunku. Na podstawie koloru głównego można tworzyć kolory potomne.
Zobacz również: kolor potomny.
Styl kolorów utworzony przez zróżnicowanie odcienia innego stylu kolorów. W większości dostępnych modeli i palet kolorów, kolory potomne mają tę samą barwę co kolor główny, a różnią się od niego poziomem nasycenia i jaskrawości.
Zobacz również: kolor główny.
W poligrafii są to kolory uzyskiwane przez połączenie barwników: niebieskozielonego, purpurowego, żółtego i czarnego. Odróżnić je należy od kolorów dodatkowych, które uzyskiwane są z użyciem jednolitego barwnika nanoszonego niezależnie (dla każdego koloru dodatkowego potrzebna jest osobna płyta drukarska).
Kolory dostępne w systemie kolorów rozbarwianych PANTONE Process Color System opartym na modelu CMYK.
Różnica tonów między ciemnymi i jasnymi obszarami obrazka. Wyższe wartości kontrastu oznaczają większe różnice i mniej stopni pośrednich pomiędzy obszarami jasnymi a ciemnymi.
Linia wyznaczająca kształt obiektu.
Zamknięty kształt, który można umieścić wokół obiektu w celu zmiany jego kształtu. Obwiednia składa się z segmentów połączonych węzłami. Po umieszczeniu obwiedni wokół obiektu można zmieniać jego kształt, przemieszczając węzły.
Cecha obiektu decydująca o jego nieprzezroczystości. Jeżeli obiekt charakteryzuje się kryciem na poziomie 100 procent, jest on całkowicie nieprzejrzysty. Poziomy krycia poniżej 100 procent zwiększają przezroczystość obiektu.
Zobacz również: przezroczystość.
Wstępnie zdefiniowane kształty, takie jak kształty podstawowe, strzałki, gwiazdy i objaśnienia. Kształty dokładne często mają glify, które umożliwiają modyfikowanie ich wyglądu.
Model kolorów oparty na luminancji (czyli jasności), oznaczanej literą L, oraz dwóch składnikach chromatycznych: „a" (zielony do czerwonego) i „b" (niebieski do żółtego).
Znak składający się z dwóch lub większej liczby połączonych liter.
Wartość określająca, kiedy dwie linie stykające się pod kątem ostrym przełączane są ze złącza punktowego (ostrego) na złącze ścięte (sfazowane).
Pozorna pozioma linia, na której umieszczane są znaki tekstu.
Niewidoczna linia, na której są umieszczone znaki tekstu.
Prosta lub krzywa linia składająca się z segmentów połączonych węzłami. Każdy z węzłów ma uchwyty sterujące pozwalające na modyfikację kształtu linii.
Linia przecinająca się z inną linią pod kątem prostym.
Linie przedstawiające rozmiary obiektów, odległości lub kąty między obiektami.
Pionowy lub poziomy pasek oznaczony jednostkami miary służący do określania rozmiaru i położenia obiektów. Linijki są domyślnie wyświetlane po lewej stronie okna aplikacji i wzdłuż jego górnego brzegu, ale można je ukryć lub przenieść.
Technika bezstratnej kompresji plików, dająca pliki o mniejszych rozmiarach i krótszym czasie przetwarzania. Kompresja LZW jest powszechnie stosowana w plikach typu GIF i TIFF.
Proces umieszczania obiektu, który został utworzony w jednej aplikacji, w dokumencie utworzonym w innej aplikacji. Dołączony obiekt zachowuje połączenie ze swoim plikiem źródłowym. Aby zmodyfikować obiekt dołączony zawarty w określonym pliku, należy wprowadzić zmiany w jego pliku źródłowym.
Metoda przedstawiania tekstu za pomocą słów bez znaczenia lub serii linii prostych.
Obraz utworzony z siatki pikseli lub kropek.
Zobacz również: grafika wektorowa.
Grafika w dokumencie HTML zawierająca obszary reagujące na kliknięcie, stanowiące łącze do innych lokalizacji w sieci WWW, do innych dokumentów HTML lub do plików graficznych.
Informacje o obiektach. Metadane to na przykład nazwy, komentarze i koszt przypisany do obiektów.
Pojedyncza metamorfoza rozdzielona na dwa lub więcej składników w celu utworzenia metamorfozy złożonej. Obiekt, który stanowi miejsce podziału metamorfozy, jest obiektem końcowym jednej z części składowych metamorfozy i obiektem początkowym pozostałych.
Efekt uzyskany przez przeprowadzenie metamorfozy danego obiektu z jednym z obiektów skrajnych (początkowy lub końcowy) innej metamorfozy.
Efekt utworzony przez przekształcenie obiektu w inny za pomocą zmiany kolorów i kształtów.
Przesuwanie obiektu o małe odcinki.
Zobacz również: podsuwanie oraz szybkie podsuwanie.
Miniatura jest niewielką wersją obrazka lub ilustracji w niskiej rozdzielczości.
Prosty wykres kolorów definiujący zakres kolorów wyświetlanych w danym trybie. Przykładami modeli kolorów są RGB (czerwony, zielony i niebieski), CMY (niebieskozielony, purpurowy, żółty), CMYK (niebieskozielony, purpurowy, żółty, czarny), HSB (barwa, nasycenie, jaskrawość), HLS (barwa, jasność, nasycenie) oraz CIE L*a*b (Lab).
Osobny moduł rozszerzający funkcjonalność aplikacji.
Efekt wizualny polegający na wrażeniu istnienia rozchodzących się promieniście krzywych, powstały na skutek nałożenia się dwóch regularnych deseni. Mora może być wynikiem na przykład nałożenia się na siebie dwóch rastrów o różnych kątach, odległościach między punktami rastra i rozmiarach punktów. Mora jest niepożądanym efektem powtórnego rastrowania obrazu za pomocą innego rastra lub za pomocą tego samego rastra pod kątem innym niż pierwotny.
Termin z zakresu technologii druku, opisujący metodę nakładania kolorów w celu skompensowania niedopasowanych wyciągów barwnych (błędnej rejestracji). Metoda ta pozwala na uniknięcie wystąpienia białych pasm pomiędzy stykającymi się kolorami na białej stronie.
Zobacz również: nadlewka, podlewka i nadrukowywanie.
Zobacz: nadlewanie kolorów.
Forma nadlewania w poligrafii uzyskiwana przez poszerzenie obiektu na pierwszym planie w obręb obszaru zajętego przez obiekt znajdujący się w tle.
Nadrukowywanie polega na drukowaniu jednego koloru na innym. W zależności od wybranych kolorów, kolory nadrukowane są mieszane w celu utworzenia nowego koloru lub kolor znajdujący się na wierzchu przykrywa kolor leżący poniżej. Nadrukowywanie ciemnego koloru na jasnym jest często stosowane w celu uniknięcia problemów z rejestracją w sytuacji, gdy wyciągi barwne nie zostały dokładnie dopasowane.
Zobacz również: nadlewanie kolorów, podlewka i nadlewka.
Urządzenie o wysokiej rozdzielczości, tworzące klisze lub ich wydruki na papierze, stosowane w produkcji płyt do pras drukarskich.
Stopień czystości lub żywości koloru wyrażony brakiem bieli. Kolor o nasyceniu 100 procent nie zawiera w ogóle bieli. Kolor o nasyceniu 0 procent jest odcieniem szarości.
Brak dostatecznej ilości światła w obrazie.
Zobacz również: czas naświetlania.
Obiekt, na którym wykonywana jest zmiana kształtu z użyciem innego obiektu, przy zastosowaniu takich czynności jak spawanie, przycinanie lub tworzenie części wspólnej. Obiekt docelowy zachowuje swoje parametry wypełnienia i konturu podczas kopiowania tych atrybutów do obiektów źródłowych użytych do wykonania danej czynności.
Zobacz również: obiekt źródłowy.
Obiekt, który został sklonowany. Większość zmian wprowadzanych do obiektu głównego jest automatycznie przenoszona na jego klony.
Obiekt określony poprzez ścieżkę, której punkt początkowy i końcowy nie są połączone.
Mapa bitowa bez tła. Obiekty pływające nazywane są również obiektami fotograficznymi lub wycinkami.
Obiekty utworzone przez połączenie dwóch lub więcej obiektów i przekształcenie ich w obiekt składający się z pojedynczej krzywej. Obiekt połączony ma takie same atrybuty wypełnienia i konturu, jak ostatnio zaznaczony obiekt. Obszary, w których nachodzi na siebie parzysta ilość obiektów, nie mają wypełnienia. Obszary, w których nachodzi na siebie nieparzysta ilość obiektów, mają wypełnienie. Kontury oryginalnych obiektów pozostają widoczne
Obiekt źródłowy użyty do utworzenia efektów, takich jak obwiednie, głębie, cienie, obrysy i obiekty utworzone za pomocą narzędzia Środki artystyczne. Zmiany wprowadzane w obiekcie sterującym wpływają na wygląd efektów.
obiekt typu szybkie kadrowanie
Obiekt tworzony przez umieszczenie obiektów (obiektów zawartości) wewnątrz innych obiektów (obiektów kontenerów). Jeżeli obiekt zawartości jest większy od obiektu kontenera, to jest on automatycznie obcinany. Widoczna jest tylko zawartość mieszcząca się wewnątrz obiektu kontenera.
Obiekt na rysunku utworzony ze zbioru linii, a nie jako deseń złożony z pojedynczych punktów lub pikseli. Obiekty wektorowe generowane są na podstawie matematycznych opisów określających pozycję, długość oraz kierunek kreślenia linii.
Obiekt określony przez ścieżkę, której punkt początkowy i końcowy są połączone.
Obiekt mający węzły oraz uchwyty sterujące, którymi można manipulować w celu zmiany jego kształtu. Obiekt złożony z krzywych może mieć dowolny kształt, może być także prostą lub krzywą.
Obiekt wykorzystany do wywołania zmiany kształtu innego obiektu, przy zastosowaniu takich czynności jak spawanie, przycinanie lub tworzenie części wspólnej. Obiekt źródłowy przyjmuje atrybuty wypełnienia i konturu obiektu docelowego.
Zobacz również: obiekt docelowy.
Ogólny termin określający dowolny element utworzony lub umieszczony na rysunku. Obiektami są linie, kształty, grafika i tekst.
Zmiana położenia i orientacji obiektu poprzez obrócenie go wokół środka obrotu.
Gotowe obrazki, które można importować do aplikacji firmy Corel i w razie potrzeby edytować.
Obrazek, który został przedstawiony w postaci pikseli. Obrazki rastrowe są wynikiem przekształcania plików z grafiką wektorową w format mapy bitowej.
Efekt uzyskiwany przez wprowadzenie równomiernie rozmieszczonych, koncentrycznych linii wewnątrz lub na zewnątrz krawędzi obiektu. Tego efektu można również używać do tworzenia konturów cięcia dla urządzeń, takich jak plotery, maszyny grawerskie i wycinarki winylu.
Obszar obiektu, który można kliknąć, aby przejść do adresu podanego w formie adresu URL.
Konfiguracja ustawień określająca rozmieszczenie różnych poleceń, pasków poleceń i przycisków po uruchomieniu aplikacji.
Obszar paska poleceń umożliwiający jego przeciągnięcie. Przeciągnięcie obszaru uchwytu powoduje przeniesienie paska; próba przeciągnięcia innego obszaru paska nie wywołuje żadnego skutku. Lokalizacja obszaru uchwytu zależy od używanego systemu operacyjnego, orientacji paska oraz tego, czy pasek jest zadokowany czy odczepiony. Paski poleceń mające obszary uchwytu to paski narzędzi, przybornik oraz pasek właściwości.
Termin z zakresu technologii druku, odnoszący się do obszaru, z którego usunięto kolory leżące poniżej — tak aby drukowany był jedynie kolor znajdujący się na wierzchu. Na przykład jeśli drukowane jest małe koło na dużym kole, obszar znajdujący się pod małym kołem nie jest drukowany. W ten sposób kolor zastosowany dla małego koła pozostanie niezmieniony, a nie nałożony i zmieszany z kolorem użytym dla dużego koła.
Część okna aplikacji, w którym można tworzyć, dodawać i edytować obiekty.
Proces umieszczania obiektu, który został utworzony w jednej aplikacji, w dokumencie utworzonym w innej aplikacji. Obiekty osadzone są w całości zawarte w bieżącym dokumencie; nie mają połączenia ze swoimi plikami źródłowymi.
Zbiór kolorów jednolitych, spośród których można wybierać kolory wypełnień i konturów.
Obszar w lewym dolnym rogu okna aplikacji, zawierający elementy sterujące przechodzeniem między stronami i dodawaniem stron. Pasek nawigacyjny wyświetla również numer aktywnej strony i całkowitą liczbę stron rysunku.
Odcienie kolorów składające się na wypełnienie tonalne. Im więcej pasm w wypełnieniu, tym gładsze jest przejście od koloru początkowego do końcowego.
Efekt polegający na wydłużeniu lub skróceniu dwóch boków obiektu w celu uzyskania wrażenia, że obiekt znika z pola widzenia w dwóch kierunkach.
Efekt polegający na wydłużeniu lub skróceniu jednego boku obiektu w celu uzyskania wrażenia, że obiekt znika z pola widzenia w jednym kierunku.
Kolorowa kropka będąca najmniejszym elementem mapy bitowej.
Zobacz również: rozdzielczość.
Końcówka, której można używać do wydawania poleceń i rysowania obrazków. Aby korzystać z pisaka czułego na nacisk w programie CorelDRAW, należy go zainstalować wraz z odpowiednim tabletem graficznym oraz sterownikami.
Plik w formacie zgodnym z formatami filmowymi, na przykład animowany GIF lub plik QuickTime (MOV).
PNG (Portable Network Graphics)
Format plików graficznych przeznaczony do użytku w sieci. W tym formacie można przechowywać grafikę z 24-bitową głębią koloru.
Pochylenie obiektu w poziomie, w pionie lub w obu płaszczyznach.
Pociągnięcie wykonywane podczas szkicowania przy użyciu narzędzia LiveSketch. Pociągnięcia wejściowe są dostosowywane i przekształcane w krzywe Béziera na podstawie czasu i odległości między nimi.
Punkt przecinania się linijek w oknie rysunku.
Forma nadlewania w poligrafii uzyskiwana przez poszerzenie obiektu w tle w obrębie obszaru zajętego przez obiekt znajdujący się na pierwszym planie.
Podścieżki to podstawowe krzywe i figury, z których jest zbudowany pojedynczy obiekt złożony z krzywych.
Przenoszenie obiektu o zadany odcinek.
Zobacz również: mikropodsuwanie oraz szybkie podsuwanie.
Niewidoczne znaczniki podziału, ku którym ciąży wskaźnik myszy.
Niewidoczny prostokąt z ośmioma widocznymi uchwytami pojawiającymi się wokół każdego obiektu zaznaczonego narzędziem Wskaźnik.
Służy do pomniejszania lub powiększania widoku rysunku. Można powiększyć rysunek w celu wyświetlenia szczegółów lub pomniejszyć go w celu uzyskania lepszego oglądu całości.
Wzorzec jednolitego koloru w obrębie palety kolorów.
Jeden z serii kwadratów wypełnionych jednolitym kolorem, używanych przy dobieraniu kolorów. Wydrukowane próbniki kolorów tworzą wzornik kolorów. Nazwą tą określa się także kolory w ekranowej palecie kolorów.
Opis możliwości przetwarzania kolorów i charakterystyka urządzenia.
Poziom tolerancji dla zróżnicowania tonalnego mapy bitowej.
W przypadku obrazków w formacie JPEG metoda wyświetlania obrazu na ekranie od razu w całości, ale w niskiej rozdzielczości. W miarę ładowania danych obrazu, jakość ulega poprawie.
W odniesieniu do filtru Kurz i rysy określa liczbę pikseli otaczających zniekształcony obszar, które są używane w celu zastosowania filtru.
Stosunek szerokości obrazka do jego wysokości (wyrażony matematycznie jako x:y). Na przykład proporcje obrazka o wymiarach 640 x 480 pikseli wynoszą 4:3.
Niewidoczny prostokąt oznaczony ośmioma uchwytami zaznaczenia, otaczający zaznaczony obiekt.
Linia pozioma, pionowa lub ukośna, którą można umieścić w dowolnym miejscu okna rysunku w celu ułatwienia rozmieszczania obiektów.
Tymczasowe prowadnice przebiegające przez następujące punkty przyciągania obiektów: środek, węzeł, ćwiartka i linia bazowa tekstu.
Tymczasowe prowadnice ułatwiające wyrównywanie obiektów w stosunku do innych, pobliskich obiektów podczas ich tworzenia i przenoszenia oraz zmieniania ich rozmiaru.
Często pojawiające się na zdjęciach odcienie kolorów, wynikające z warunków oświetlenia lub innych czynników. Na przykład zrobienie zdjęcia w budynku przy przyciemnionym świetle sztucznym może dać żółte przebarwienie, a zrobienie zdjęcia na zewnątrz przy jasnym świetle słonecznym może dać przebarwienie niebieskie.
Punkt, w którym jedna linia krzyżuje się z drugą.
Interakcyjny obiekt lub grupa obiektów zmieniających wygląd po kliknięciu ich lub wskazaniu wskaźnikiem myszy.
Przekształcenie dokumentu zapisanego w jednym formacie, np. Portable Document Format (PDF), na inny format, np. Corel DESIGNER (DES), a następnie przekształcenie powrotne.
Przesuwanie strony rysunku w obrębie okna rysunku. Przemieszczanie za pomocą chwytu zmienia bieżący widok strony w taki sam sposób, jak przewijanie — powoduje przesuwanie rysunku w górę, w dół, w lewo lub w prawo wewnątrz okna rysunku. Przy dużym powiększeniu, gdy wyświetlany jest tylko fragment rysunku, za pomocą chwytu można szybko przemieścić obraz, aby zobaczyć partie rysunku niewidoczne w danej chwili.
Metoda umożliwiająca wyświetlenie na ekranie obrazka WWW w formacie GIF w niskiej rozdzielczości, z dużą ziarnistością. W miarę ładowania danych obrazka jego jakość ulega poprawie.
Zakres kolorów możliwych do odtworzenia lub wyświetlenia przez dowolne urządzenie. Monitor wyświetla na przykład inny zakres kolorów niż drukarka, co powoduje konieczność dokonania obróbki kolorów w obrazie końcowym.
W elektronicznym zarządzaniu kolorami jest to wirtualny sposób przedstawienia kolorów możliwych do odtworzenia na danym urządzeniu lub mieszczących się w danym modelu kolorów. Granice i kontury przestrzeni kolorów urządzenia są odwzorowywane przez oprogramowanie do zarządzania kolorami.
Zobacz również: przestrzeń kolorów urządzenia.
Proces przesuwania znaków tekstowych powyżej lub poniżej linii bazowej.
Nadmierna ilość światła w obrazku nadająca mu wyblakły wygląd.
Zobacz również: czas naświetlania.
Cecha obiektu określająca, czy przez dany obiekt mogą być widoczne inne obiekty. Niższy poziom przezroczystości daje większy stopień krycia, a przez to słabszą widoczność obiektów lub obrazka niższej warstwy.
Zobacz również: krycie.
Wymuszanie automatycznego wyrównania rysowanego lub przesuwanego obiektu względem punktu siatki, prowadnicy lub innego obiektu.
Obszar rysunku przeznaczony do eksperymentów i tworzenia obiektów do wykorzystania w przyszłości. Ten obszar znajduje się poza granicami strony rysowania. Obiekty do wykorzystania można przeciągać z obszaru pulpitu na stronę rysowania.
Parametr koloru białego na monitorze kolorowym, który wpływa na sposób wyświetlania rozjaśnień i kontrast.
W korekcji obrazów punkt bieli określa wartość jaskrawości, która w mapie bitowej jest uważana za biel. W programie Corel PHOTO-PAINT można ustawić punkt bieli w celu poprawienia kontrastu obrazka. Na przykład w histogramie obrazka o skali jaskrawości od 0 (ciemny) do 255 (jasny), jeśli punkt bieli zostanie ustawiony na 250, wszystkie piksele o wartości wyższej niż 250 zostaną przekształcone w białe.
Wartość jaskrawości, która jest uważana za czerń w mapie bitowej. W programie Corel PHOTO-PAINT można ustawić punkt czerni w celu poprawienia kontrastu obrazka. Na przykład w histogramie obrazka o skali jaskrawości od 0 (ciemny) do 255 (jasny), jeśli punkt czerni zostanie ustawiony na 5, wszystkie piksele o wartości wyższej niż 5 zostaną przekształcone w czarne.
Punkt krzywej Beziera dzielący ją na dwie części o równej długości.
Punkt, którego położenie jest stałe podczas rozciągania, skalowania, pochylania lub tworzenia odbicia lustrzanego obiektu. Punkty zaczepienia odpowiadają ośmiu uchwytom wyświetlanym po zaznaczeniu obiektu oraz środkowi pola zaznaczenia oznaczonego krzyżykiem.
Znacznik pojawiający się po zaznaczeniu głębi lub obiektu, do którego dodano perspektywę. W przypadku głębi znacznik punktu zbiegu wskazuje albo głębokość (głębia równoległa), albo punkt, w którym pogłębione powierzchnie spotkałyby się, gdyby zostały przedłużone (głębia perspektywiczna). W obu przypadkach punkt zbiegu jest oznaczony symbolem X.
Jednostka miary używana głównie w składaniu tekstu do opisu wielkości pisma. Jeden cal zawiera w przybliżeniu 72 punkty typograficzne, a pica około 12 punktów.
Prostokąt widoczny jako linia przerywana otaczająca blok tekstu akapitowego utworzonego za pomocą narzędzia Tekst.
Otrzymywanie dwuwymiarowego obrazka na podstawie trójwymiarowego modelu.
Tryb kolorów, w którym trzy kolory światła (czerwony, zielony i niebieski) są łączone z różnymi intensywnościami w celu uzyskania wszystkich innych kolorów. Do każdego kanału koloru czerwonego, zielonego lub niebieskiego jest przypisywana wartość z zakresu od 0 do 255. Kolory w monitorach, skanerach oraz w ludzkim oku powstają lub są rozpoznawane przy użyciu modelu RGB.
Odstęp pomiędzy kolumnami tekstu. W poligrafii odstęp przy wewnętrznych marginesach dwóch przeciwległych stron.
Liczba pikseli na cal w mapie bitowej mierzona w ppi (ang. pixels per inch, piksele na cal) lub dpi (ang. dots per inch, punkty na cal). Skutkiem niskiej rozdzielczości może być ziarnistość mapy bitowej. Wyższa rozdzielczość gwarantuje gładsze obrazki, ale zwiększa rozmiar pliku.
Liczba punktów, którą na długości jednego cala może umieścić urządzenie wyjściowe, np. naświetlarka lub drukarka laserowa.
Ilość szczegółów zawartych w pliku obrazka lub możliwych do uzyskania przez urządzenie wejściowe, wyjściowe lub projekcyjne. Rozdzielczość jest mierzona w punktach na cal (dpi, dots per inch) lub w pikselach na cal ppi, pixels per inch). Niska rozdzielczość może powodować ziarnistość mapy bitowej, podczas gdy wyższa rozdzielczość daje obraz lepszej jakości, ale powoduje zwiększenie rozmiaru pliku.
Proporcjonalna zmiana poziomych i pionowych wymiarów przez zmianę jednego z nich. Na przykład rozmiar prostokąta o wymiarach 1 cm (wysokość) x 2 cm (szerokość) można zmienić, zmieniając wartość jego wysokości na 1,5 cm. Szerokość 3 cm zostanie automatycznie wyliczona na podstawie nowej wartości wysokości. Zachowywana jest proporcja 1:2 (wysokość do szerokości).
Zdolność rozpoznawania narysowanych odręcznie kształtów i przekształcania ich w formy dokładne. Aby korzystać z rozpoznawania kształtu, należy używać narzędzia Inteligentne rysowanie. Na przykład można czterema pociągnięciami naszkicować prostokąt, a aplikacja przekształci ten odręczny rysunek w dokładny prostokąt.
Urządzenie w formie pisaka używane z tabletem rysunkowym, pozwalające na rysowanie pociągnięciami pędzla. Rysik czuły na nacisk pozwala na zróżnicowanie efektów pociągnięć za pomocą zmian siły nacisku.
Obrazek, który powstaje w wyniku przekształcenia obrazka o tonach ciągłych w szereg kropek o różnych rozmiarach odpowiadających różnym tonom.
Dokument tworzony w programie CorelDRAW.
Obszar służący do tymczasowego przechowywania wyciętej lub skopiowanej informacji. Informacja przechowywana jest do czasu wycięcia lub skopiowania do Schowka nowej informacji, co powoduje jej zastąpienie.
Ścieżka, której punkt początkowy i końcowy są połączone.
Podstawowy element, z którego tworzone są obiekty. Ścieżka może być otwarta (np. linia) lub zamknięta (np. okrąg), może ją tworzyć pojedyncza linia lub segment krzywej, jak również kilka segmentów złączonych.
Linia lub krzywa pomiędzy węzłami w obiekcie złożonym z krzywych.
Seria umieszczonych w równych odstępach linii poziomych o układzie notesu w linie, które ułatwiają wyrównywanie tekstu i obiektów.
Seria linii rozstawionych równomiernie w pionie i w poziomie, ułatwiających rysowanie i wyrównywanie obiektów.
Seria linii rozstawionych równomiernie w pionie i w poziomie, ułatwiających rysowanie i wyrównywanie obiektów.
Zobacz również: siatka dokumentu.
Tryb kolorów, w którym obrazki są wyświetlane przy użyciu 256 odcieni szarości. Każdy kolor jest definiowany jako wartość między 0 a 255, gdzie 0 to kolor najciemniejszy (czarny), a 255 najjaśniejszy (biały). Obrazki w skali szarości, zwłaszcza zdjęcia, są powszechnie określane mianem „czarno-białych".
Proporcjonalna zmiana poziomych i pionowych wymiarów obiektu o określony procent. Na przykład przeskalowanie prostokąta o wysokości 1 cm i szerokości 2 cm o 150 procent da w wyniku prostokąt, który będzie mieć 1,5 cm wysokości i 3 cm szerokości. Zachowywana jest proporcja 1:2 (wysokość do szerokości).
Aplikacja zewnętrzna wykonywana przez serwer HTTP w odpowiedzi na czynność wykonaną w przeglądarce internetowej, np. kliknięcie łącza, obrazka lub innego interaktywnego elementu strony WWW.
Obszary drukowanego obrazka, które wychodzą poza krawędź strony. Spad daje gwarancję, że na wydruku, po złożeniu i przycięciu arkuszy, kolory obrazka będą dochodziły do samej krawędzi kartki.
Łączenie dwóch obiektów w obiekt składający się z pojedynczej krzywej o jednym konturze. Obiekt źródłowy zostaje zespawany z obiektem docelowym, tworząc nowy obiekt, który przejmuje atrybuty wypełnienia i konturu obiektu docelowego.
Punkt, wokół którego obiekt jest obracany.
Rodzaj kompresji plików, która powoduje zauważalne pogorszenie jakości obrazka.
Odległość od prawego marginesu, przy której rozpoczyna się obszar dzielenia wyrazów.
Wirtualna strona zawierająca obiekty globalne, prowadnice i ustawienia siatki, które są stosowane do wszystkich stron dokumentu.
Strona kodowa jest to tabela w systemie operacyjnym DOS lub Windows określająca, który zestaw znaków ASCII lub ANSI jest używany w celu wyświetlania tekstu. Do różnych języków stosowane są różne zestawy znaków.
Część okna rysunku obramowana prostokątem rzucającym cień.
Linia prosta dotykająca krzywej lub elipsy w jednym punkcie, ale nie przecinająca krzywej ani elipsy w tym punkcie.
Zestaw atrybutów decydujących o wyglądzie tekstu. Istnieją dwa rodzaje stylów tekstu: style tekstu ozdobnego oraz style tekstu akapitowego.
Zbiór atrybutów określających wygląd obiektu określonego typu. Istnieją trzy rodzaje stylów: style grafiki, tekstu (ozdobne i akapitowe) oraz style kolorów.
Model kolorów, np. CMYK, w którym kolory tworzone są przez eliminowanie określonych długości fal światła odbitego od obiektu. Na przykład atrament ma kolor niebieski, jeżeli pochłania wszystkie kolory poza niebieskim.
Terminy używane do opisywania jaskrawości pikseli w mapie bitowej. Wartości jaskrawości należą do zakresu od 0 (ciemne) do 255 (jasne). Piksele w pierwszej tercji zakresu są uważane za cienie, piksele w środkowej tercji są uważane za półcień, a piksele w ostatniej tercji są uważane za światła. Przez dostosowanie świateł, cieni i półcieni można rozjaśniać i przyciemniać określone obszary obrazków. Histogram to doskonałe narzędzie służące do wyświetlania i oceny działania świateł, cieni i półcieni na obrazkach.
Obiekt lub grupa obiektów dostępna do wielokrotnego wykorzystania. Symbol wystarczy zdefiniować raz, aby go wielokrotnie używać w rysunku.
Proces wykorzystywany do symulowania większej liczby kolorów, gdy jest dostępna ograniczona ich liczba.
Predefiniowany zestaw informacji obejmujący rozmiar strony, jej orientację, pozycje linijek oraz informacje dotyczące siatki i prowadnic. Szablon może również zawierać grafikę lub tekst, w których można wprowadzać zmiany.
W przypadku edycji map bitowych są to przypadkowe piksele na powierzchni mapy bitowej, przypominające szum na ekranie telewizora.
Przesuwanie obiektu o duże odcinki przy użyciu klawisza Shift i klawisza strzałki. Wartość parametru szybkiego podsuwania jest mnożona przez wartość parametru podsuwania w celu uzyskania odległości, o jaką obiekt zostanie przesunięty.
Zobacz również: podsuwanie i mikropodsuwanie.
Szybkie sprawdzanie (QuickCorrect
Funkcja, która automatycznie wyświetla rozwiniętą formę skrótu lub poprawną formę wyrazu w przypadku wprowadzenia nieprawidłowej formy. Funkcję Szybkie sprawdzanie można stosować do zamiany liter na wielkie lub automatycznego poprawiania częstych literówek i błędów typograficznych. Funkcja ta może np. zamieniać „np" na „na przykład" lub „nei" na „nie".
Plik zawierający listę klawiszy skrótów. W zależności od wykonywanego zadania aktywne są różne tabele.
Ciąg znaków umieszczonych między obiektami tekstowymi, ułatwiający czytelnikowi odnalezienie dalszej części wiersza położonej za pustym obszarem. Tabulatory wiodące są często używane zamiast punktów tabulacji, zwłaszcza w przypadku tekstu dosuniętego do prawej, np. na liście lub w spisie treści.
Typ tekstu pozwalający na zastosowanie opcji formatowania i bezpośrednią edycję dużych bloków tekstu.
Typ tekstu utworzonego za pomocą narzędzia Tekst. Służy do wprowadzania krótkich wierszy tekstu, na przykład tytułów, lub do stosowania efektów graficznych, takich jak dopasowywanie tekstu do ścieżki, tworzenie głębi lub metamorfozy oraz pozostałych efektów specjalnych. Obiekt typu tekst ozdobny może zawierać do 32 000 znaków.
Format tekstu sformatowanego (RTF) obsługuje formatowanie tekstu, takie jak pogrubienie, kursywę i podkreślenie, a także różne czcionki, rozmiary czcionek i tekst kolorowy. Dokumenty w formacie tekstu sformatowanego mogą zawierać również opcje formatowania strony, takie jak niestandardowe marginesy strony, odstępy między wierszami i szerokości tabulatorów.
Metoda opisywania światła w kelwinach — niższe wartości opisują warunki przyciemnionego oświetlenia, które daje pomarańczowe przebarwienia, takiego jak światło świecy lub żarówki. Wyższe wartości odpowiadają warunkom silnego oświetlenia dającym niebieskie przebarwienie, takim jak światło słoneczne.
Zróżnicowanie koloru lub odcieni szarości od czerni do bieli.
Jednobitowy tryb kolorów, w którym obrazki są przedstawiane przy użyciu dwóch kolorów jednolitych — czerni i bieli — bez gradacji. Ten tryb kolorów jest użyteczny w przypadku rysunków kreskowych i prostych grafik. Aby uzyskać efekt zdjęcia czarno-białego, można użyć trybu skali szarości.
Zobacz również: skala szarości.
Ośmiobitowy tryb kolorów, w którym obrazki są wyświetlane przy użyciu do 256 kolorów. Jest on użyteczny, gdy zachodzi potrzeba przekształcenia złożonego obrazka w tryb kolorów z paletą w celu zmniejszenia rozmiaru pliku, przy zachowaniu dokładnej kontroli nad kolorami używanymi podczas konwersji.
System określający liczbę i typ kolorów zawartych w obrazku. Przykładami trybów kolorów są: czarno-biały, skala szarości, RGB, CMYK oraz tryb z paletą.
Korzystając ze sterownika TWAIN dostarczonego przez producenta sprzętu do obróbki obrazu, aplikacje firmy Corel mogą pobierać obrazy bezpośrednio z aparatu cyfrowego lub skanera.
Proces dodawania danych do obiektu lub grupy obiektów, tak aby reagowały na zdarzenia, na przykład na wskazanie lub kliknięcie. Można np. przypisać obiektowi adres URL — w ten sposób obiekt stanie się hiperłączem do zewnętrznej strony WWW.
Uchwyty wychodzące z węzła wzdłuż krzywej edytowanej za pomocą narzędzia Kształt. Uchwyty sterujące określają kąt, pod którym krzywa przechodzi przez węzeł.
Zestaw ośmiu czarnych kwadratów wyświetlanych na rogach i krawędziach zaznaczonego obiektu. Przeciągając poszczególne uchwyty, można przeskalować obiekt, zmienić jego rozmiar lub uzyskać odbicie lustrzane. Kliknięcie zaznaczonego obiektu powoduje, że uchwyty zamieniają się w strzałki, umożliwiające jego obrócenie lub pochylenie.
Standard kodowania znaków definiujący zestaw znaków dla wszystkich języków pisanych na świecie przy użyciu 16-bitowego zestawu kodowego i ponad 65 000 znaków. Standard Unicode umożliwia skuteczną obsługę tekstu bez względu na jego język, system operacyjny oraz używaną aplikację.
URL (Uniform Resource Locator)
Jednoznaczny adres określający lokalizację danej strony WWW w Internecie.
Warstwa na stronie głównej, obiekty z której pojawiają się na każdej ze stron rysunku wielostronicowego. Strona główna może mieć więcej niż jedną warstwę główną.
Przezroczysta płaszczyzna rysunku, na której można umieszczać obiekty.
Zestaw liczb definiujących kolor w ramach określonego modelu kolorów. Na przykład w modelu RGB wartość 255 dla czerwieni (R), zero dla zieleni (G) i dla niebieskiego (B) dają w efekcie kolor czerwony.
Czubek lub narożnik powstały na styku dwóch krzywych.
Kwadratowe punkty na każdym z końców segmentu linii lub krzywej. Przez przeciąganie jednego lub większej liczby węzłów można zmieniać kształt linii lub krzywej.
Widok konturowy rysunku, na którym wypełnienia są ukryte, natomiast widoczne są głębie, linie obrysu oraz elementy pośrednie metamorfozy. Mapy bitowe są wyświetlane w trybie monochromatycznym.
Zobacz również: widok uproszczony szkieletowy.
Widok konturowy rysunku, na którym wypełnienia, głębie, obrysy oraz elementy pośrednie metamorfozy są niewidoczne. Mapy bitowe są wyświetlane w trybie monochromatycznym.
Zobacz również: widok szkieletowy.
Metoda zaznaczania wielu obiektów narzędziem Wskaźnik lub wielu węzłów narzędziem Kształt.
Windows Image Acquisition (WIA)
Standardowy interfejs i sterownik wprowadzony przez firmę Microsoft, przeznaczony do ładowania obrazków z urządzeń peryferyjnych, np. skanerów i aparatów cyfrowych.
Wydrążony lub wgięty do środka, jak wnętrze miski.
Importowanie i umieszczanie na rysunku fotografii, obrazków clipart lub plików dźwiękowych.
Poziom ostrości wzdłuż brzegów cienia.
W poligrafii jest to wynik procesu rozdzielania kolorów w obrazie złożonym na pewną liczbę odrębnych obrazów w skali szarości, po jednym na każdy kolor podstawowy w obrazie oryginalnym. W przypadku obrazu w formacie CMYK, konieczne jest wykonanie czterech wyciągów (po jednym dla niebieskozielonego, purpurowego, żółtego i czarnego).
Metoda wygładzania zakrzywionych lub skośnych brzegów. Piksele pośrednie wzdłuż brzegów są wypełniane w celu wygładzenia przejść między brzegami i otaczającym je obszarem.
Wypełnienie składające się z serii powtarzających się obiektów wektorowych lub obrazów.
Rodzaj wypełnienia, polegający na nałożeniu na rysunek pojedynczego jednolitego koloru.
Zobacz również: wypełnienie.
Typ wypełnienia teksturą zaprojektowany przy użyciu języka PostScript.
Typ wypełnienia umożliwiający dodawanie próbek koloru do wnętrza zaznaczonego obiektu.
Wypełnienie generowane fraktalnie służące z reguły do wypełnienia obiektu lub obszaru obrazka za pomocą jednego obrazu zamiast szeregu powtarzających się obrazów.
Płynne przejście dwóch lub więcej kolorów zastosowane do obszaru obrazka: liniowe, radialne, stożkowe lub kwadratowe. Dwukolorowe wypełnienia tonalne charakteryzują się bezpośrednim przejściem jednego koloru w drugi, podczas gdy wypełnienia niestandardowe mogą obejmować przejścia wielu kolorów.
Kolor, mapa bitowa, pasma tonalne lub deseń zastosowane do obszaru obrazka.
Zakrzywiony lub zaokrąglony na zewnątrz, podobnie jak zewnętrzna powierzchnia kuli lub okręgu.
Modyfikowanie odstępów między znakami i słowami, tak aby wyrównać lewy lub prawy brzeg bloku tekstu albo oba brzegi do odpowiednich marginesów.
Pojawienie się symbolu w rysunku. Wystąpienie symbolu automatycznie dziedziczy wszelkie zmiany wprowadzone w symbolu. Można też stosować różne właściwości do symboli w każdym z ich wystąpień, np. wielkość, pozycję oraz jednolitą przezroczystość.
W edycji zdjęć termin „zabarwienie" często odnosi się do półprzezroczystego koloru zastosowanego do całego obrazu. Czasem nazywany jest on także przebarwieniem.
W technologii druku zabarwienie oznacza jaśniejszy odcień koloru, utworzony za pomocą rasteryzacji — na przykład koloru dodatkowego.
Zobacz również: raster.
zagnieżdżone obiekty typu szybkie kadrowanie
Kontenery przechowujące inne kontenery w celu uformowania złożonych obiektów typu szybkie kadrowanie.
Oznaczenie wskazujące adres w Internecie.
Opcja związana z trybem kolorów z paletą umożliwiająca określenie koloru zasadniczego przy konwersji na tryb z paletą. W celu sterowania przekształcaniem można precyzyjnie dobrać kolor i określić jego ważność.
Rozkład pikseli w mapie bitowej od kolorów ciemnych (wartość 0 oznacza brak jaskrawości) do jasnych (wartość 255 wskazuje pełną jaskrawość). Piksele w pierwszej tercji zakresu są uważane za cienie, piksele w środkowej tercji są uważane za półcień, a piksele w ostatniej tercji są uważane za światła. W idealnym przypadku piksele obrazka powinny rozkładać się w całym zakresie tonalnym. Histogram to doskonałe narzędzie służące do wyświetlania i oceny zakresu tonalnego obrazków.
Cecha ta pozwala wybrać substytut czcionki, gdy otwiera się plik zawierający czcionkę niezainstalowaną w komputerze. Podstawione czcionki mogą być stosowane tylko podczas bieżącej sesji lub na stałe. Wówczas po zapisaniu i ponownym otwarciu pliku automatycznie będzie wyświetlana nowa czcionka.
Obiekt lub obiekty zawarte w kadrze po zastosowaniu efektów szybkiego kadrowania.
Tego terminu używa się również do opisywania zasobów grafik dołączonych do produktu, takich jak obrazki clipart, zdjęcia, symbole, czcionki i obiekty.
Służy do zaznaczania obrazów lub węzłów przez ukośne przeciąganie narzędzia Wskaźnik lub Kształt i obramowywanie obiektu markizą o kropkowanym konturze.
Aby zaznaczyć obiekty lub węzły markizą, należy uformować obramowanie, przeciągając narzędziem Kształt, podobnie jak przy rysowaniu odręcznym.
Zobacz również: zaznaczenie markizą.
Technika bezstratnej kompresji plików, dająca pliki o mniejszych rozmiarach i krótszym czasie przetwarzania.
zmiana rozmiaru/rozdzielczości
Zmiana rozdzielczości i wymiarów mapy bitowej. Zwiększenie rozmiaru/rozdzielczości powoduje zwiększenie rozmiaru obrazka, a zmniejszenie powoduje zmniejszenie jego rozmiaru. Zmiana rozmiaru przy stałej rozdzielczości pozwala na zachowanie rozdzielczości obrazu poprzez dodanie lub odjęcie pikseli przy zmienionym rozmiarze obrazka. Zmiana rozmiaru przy zmiennej rozdzielczości powoduje zachowanie tej samej liczby pikseli, zmieniając jednocześnie rozmiar obrazka, co wiąże się z niższą lub wyższą rozdzielczością w stosunku do obrazka pierwotnego.
Znak graficzny powyżej, poniżej lub w poprzek znaku pisanego, na przykład ogonek (jak w literze ę) i cédille (jak w literze ç).
Niewielka ilość losowo generowanego szumu dodanego do składowej luminancji poszczególnych pikseli obrazu, która zawiera informacje na temat obrazka. Informacja ta nie zmienia się podczas edytowania, skanowania ani drukowania.
Litera, liczba, znak przestankowy lub inny symbol.
Elementy występujące na ekranie, ale nie na wydruku. Obejmują one linijki, prowadnice, prowadnice tabel, tekst ukryty oraz znaki formatujące, np. spacje, znaki końca linii oraz wcięcia.
Funkcje opisane w Pomocy są dostępne w pełnej wersji programu CorelDRAW Graphics Suite 2021. Niektóre funkcje mogą być niedostępne w tej wersji produktu.