A B C D E F G H I J K L M N O P R S T U W Z
W tym powszechnie stosowanym typie mapy obrazu przetwarzanie informacji jest niezależne od serwera.
Rzadko stosowany typ mapy obrazu, zawierający kod zarówno dla aktywnej jak i pasywnej mapy obrazu. Podczas przetwarzania ten typ mapy obrazu automatycznie przyjmuje ustawienia przeglądarki użytkownika. Jeśli przeglądarka nie obsługuje map obrazu, serwer używa zewnętrznego pliku mapy w celu przetworzenia informacji. Obecnie większość przeglądarek internetowych obsługuje mapy obrazu, więc mapy aktywne spotykane są częściej.
Właściwość koloru umożliwiająca klasyfikowanie go za pomocą nazwy. Barwa może być na przykład niebieska, zielona lub czerwona.
Rodzaj kompresji plików zachowujący jakość obrazka po jego skompresowaniu i zdekompresowaniu.
Ramka lub okno przeglądarki internetowej, w którym wyświetlana jest nowa strona WWW.
CERN (Conseil Européen pour la Recherche Nucléaire) to laboratorium naukowe, w którym opracowano standard WWW. CERN to również jeden z systemów serwerowych sieci World Wide Web. Aby dowiedzieć się, w jakim systemie pracuje dany serwer, należy skontaktować się z jego administratorem.
Przesuwanie obrazu w oknie, stosowane zwykle wtedy, gdy rozmiar obrazu przekracza rozmiar okna. Przemieszczanie za pomocą chwytu zmienia bieżący widok obrazka w taki sam sposób, jak przewijanie — powoduje przesuwanie obrazka w górę, w dół, w lewo lub w prawo wewnątrz okna obrazka. Przy dużym powiększeniu, gdy wyświetlany jest tylko fragment obrazka, za pomocą chwytu można szybko przesunąć obraz, aby zobaczyć partie obrazka niewidoczne w danej chwili.
Tryb, w którym wykorzystywane są trzy kolory składowe: niebieskozielony (C), purpurowy (M) i żółty (Y). Ten tryb jest używany w trójkolorowym procesie drukowania.
Tryb, w którym wykorzystywane są cztery kolory składowe: niebieskozielony (C), purpurowy (M), żółty (Y) i czarny (K). Wydruk w trybie CMYK daje głęboką czerń i szeroki zakres tonalny kolorów. W trybie kolorów CMYK wartości kolorów są wyrażane w procentach, więc wartość 100 dla dowolnego atramentu oznacza, że jest on stosowany w pełnym nasyceniu.
Termin z zakresu fotografiki, odnoszący się do ilości światła użytej do utworzenia obrazu. Jeśli do interakcji z czujnikiem (w aparatach cyfrowych) lub błoną (w aparatach tradycyjnych) nie zostanie dopuszczona wystarczająca ilość światła, obraz będzie zbyt ciemny (niedoświetlony). Jeśli do interakcji z czujnikiem lub błoną zostanie dopuszczona zbyt duża ilość światła, obraz będzie zbyt jasny (prześwietlony).
Zestaw znaków określonego kroju, np. Times New Roman, o takim samym stylu (np. kursywa), grubości (np. z pogrubieniem) i rozmiarze (np. 10 punktów).
Typ przestrzeni kolorów i modelu kolorów urządzenia. Ta przestrzeń kolorów używa wielu składowych, co pozwala na definiowanie kolorów za pomocą więcej niż trzech (RGB) czy czterech (CMYK) standardowych składowych koloru.
Miara rozdzielczości drukarki wyrażona w punktach na cal. Najczęściej spotykane drukarki laserowe mają rozdzielczość 600 dpi. W naświetlarkach stosowana jest rozdzielczość 1270 lub 2540 dpi. Drukarki o wyższej rozdzielczości dają gładsze i bardziej przejrzyste wydruki. Termin dpi służy także do określania rozdzielczości przy skanowaniu oraz rozdzielczości jako atrybutu map bitowych.
Obrazek w trybie duotone jest obrazkiem w 8-bitowej skali szarości, do którego wprowadzono od jednego do czterech kolorów dodatkowych.
Miejsce na dysku twardym wykorzystywane przez aplikacje do sztucznego zwiększenia ilości pamięci dostępnej w komputerze.
EXIF (Exchangeable Image File)
Format pliku, w którym do obrazów w formacie JPEG są dodawane informacje pochodzące z aparatu cyfrowego, takie jak godzina i data wykonania zdjęcia, szybkość migawki i ostrość.
Aplikacja przekształcająca informacje cyfrowe z jednej formy na inną.
Nieregularny kształt wygenerowany przy użyciu powtarzającego się deseniu. Fraktali używa się do matematycznego generowania nieregularnych i złożonych obrazków na podstawie określonego deseniu, bez definiowania wszystkich elementów składowych obrazka.
Format pliku graficznego, którego zastosowanie ma minimalizować zajmowane miejsce na dysku i ułatwiać przenoszenie plików graficznych między komputerami. Ten format jest powszechnie stosowany do publikowania w Internecie grafik zawierających 256 lub mniej kolorów.
Glif drukarski odpowiada jednemu znakowi kroju czcionki.
Liczba bitów określająca odcień lub kolor każdego z pikseli mapy bitowej. Na przykład piksel w obrazku czarno-białym ma głębię jednobitową, ponieważ może mieć wyłącznie kolor czarny lub biały. Liczba wartości kolorów, które można oddać przy danej głębi bitowej, wynosi 2 do potęgi wartości głębi. Na przykład, głębia bitowa o wartości 1 pozwala uzyskać dwie wartości kolorów (2 1=2), a głębia bitowa o wartości 2 pozwala uzyskać 4 wartości kolorów (2 2 = 4).
Wartości głębi bitowej są z zakresu od 1 do 64 bitów na piksel (bpp) i określają głębię kolorów obrazka.
Maksymalna liczba kolorów, jaką może zawierać obrazek. Głębia kolorów jest określana za pomocą głębi bitowej obrazka i monitora, na którym jest wyświetlany. Na przykład 8-bitowy obrazek może zawierać do 256 kolorów, a 24-bitowy obrazek może zawierać około 16 milionów kolorów. Obrazek w formacie GIF jest przykładem obrazka 8-bitowego, a obrazek w formacie JPEG jest przykładem obrazka 24-bitowego.
Obraz wygenerowany na podstawie matematycznych opisów określających pozycję, długość oraz kierunek kreślenia linii. Obrazy wektorowe tworzone są jako zbiory linii, a nie desenie złożone z pojedynczych punktów lub pikseli.
Zobacz również: mapa bitowa.
Zbiór obiektów zachowujących się jak pojedynczy obiekt. Operacje wykonywane na grupie odnoszą się jednakowo do każdego z jej obiektów składowych.
Elektroniczne łącze zapewniające bezpośredni dostęp z jednego miejsca w dokumencie do innego miejsca w tym samym lub innym dokumencie.
Histogram składa się z poziomego wykresu słupkowego, obrazującego wartości jaskrawości pikseli mapy bitowej na skali od 0 (ciemne) do 255 (jasne). Lewa część histogramu odpowiada cieniom obrazka, część środkowa — półtonom, a strona prawa — światłom. Wysokość poszczególnych słupków wskazuje liczbę pikseli o danej jaskrawości. Przykładowo, duża liczba ciemnych pikseli (lewa strona histogramu) wskazuje, że w ciemnych obszarach obrazu znajdują się szczegóły.
HSB (hue, saturation, brightness — barwa, nasycenie, jaskrawość)
Model, w którym kolory są określone przez trzy składniki: barwę (ang. hue), nasycenie (ang. saturation) i jaskrawość (ang. brightness). Barwa określa kolor (żółty, pomarańczowy, czerwony itp.), jaskrawość określa postrzeganą intensywność (kolor jaśniejszy lub ciemniejszy), a nasycenie — głębię koloru (od bladego do intensywnego).
Standard tworzenia dokumentów w sieci WWW oparty na znacznikach określających strukturę i składniki dokumentu. Znaczniki służą do znakowania tekstu i integrowania zasobów (takich jak grafika, dźwięk, wideo i animacje) w tworzonej stronie WWW.
Intensywność jest miarą jaskrawości jasnych pikseli w mapie bitowej w porównaniu do ciemniejszych półcieni i ciemnych pikseli. Wzrost intensywności zwiększa wyrazistość jasnych partii obrazu przy utrzymaniu głębi partii ciemnych.
Odstęp między wierszami tekstu. Interlinia jest ważnym elementem wpływającym zarówno na czytelność, jak i wygląd.
Ilość światła przepuszczana przez dany piksel lub odbijana od niego. W trybie HSB jaskrawość stanowi miarę zawartości bieli w danym kolorze. Na przykład zerowa wartość jaskrawości daje kolor czarny (lub cień na zdjęciach), a wartość 255 daje kolor biały (lub podświetlenie na zdjęciach).
Język skryptów stosowany w Internecie, umożliwiający wzbogacanie stron HTML o interakcyjne funkcje.
Ulepszona wersja formatu plików JPEG, umożliwiająca osiągnięcie lepszej kompresji danych, dołączania informacji o obrazie i stosowanie różnych współczynników kompresji do różnych obszarów obrazu.
Format zapisu obrazków fotograficznych, umożliwiający kompresję danych przy pewnej utracie jakości obrazu. Dzięki wysokiemu współczynnikowi kompresji (nawet 20:1) i małemu rozmiarowi plików format JPEG jest powszechnie stosowany w Internecie.
Obcinanie niepotrzebnych obszarów obrazka bez zmiany rozdzielczości pozostałej części.
Technika pokrywania dużej powierzchni zwielokrotnionym niewielkim obrazkiem. Kafelkowanie jest często wykorzystywane przy tworzeniu tła stron WWW.
Tymczasowy obszar przechowywania masek. Po zapisaniu maski w postaci kanału alfa można z niej korzystać w obrazku dowolną liczbę razy. Kanał alfa można zapisać w pliku lub załadować uprzednio zapisany kanał do aktywnego obrazka.
Ośmiobitowa wersja obrazka w skali szarości. Każdy kanał odpowiada jednemu poziomowi koloru obrazka. Na przykład przestrzeń RGB ma trzy kanały kolorów, a CMYK — cztery. Wszystkie kanały wydrukowane razem oddają pełny zakres kolorów obrazka.
Ośmiobitowy obrazek w skali szarości, w którym przechowywane są informacje na temat koloru lub maski w innym obrazku. Istnieją dwa typy kanałów: kanały koloru i kanały maski. Obrazki mają jeden kanał koloru na każdy składnik modelu kolorów, na którym są oparte. Ponadto niektóre obrazki używają kanałów kolorów dodatkowych. Każdy kanał zawiera informacje o kolorze dla danego składnika. W kanale maski (kanał alfa) przechowywane są informacje o masce utworzonej w obrazku; tylko niektóre formaty plików pozwalają na zapisanie kanału maski wraz z obrazkiem (np. format Corel PHOTO-PAINT — CPT).
Odstęp między znakami, a także modyfikowanie tego odstępu. Kerning często służy do umieszczenia dwóch sąsiadujących znaków bliżej siebie niż zwykle, np. w połączeniach WA, AW, TA lub VA. Kerning zwiększa czytelność tekstu i sprawia, że litery wyglądają na zrównoważone i proporcjonalne, zwłaszcza przy dużych rozmiarach czcionek.
Określa zestaw znaków tekstu, umożliwiając poprawne wyświetlanie tekstu w danym języku.
Kolejność tworzenia obiektów w oknie obrazka. Kolejność ta określa relację między obiektami, a zatem i wygląd obrazka. Pierwszy utworzony obiekt znajduje się na spodzie; ostatni obiekt znajduje się na wierzchu.
W poligrafii określenie koloru o jednolitym atramencie, drukowanego indywidualnie (jedna płyta drukarska na każdy kolor dodatkowy).
Kolor pierwszego piksela klikniętego podczas definiowania obszaru edytowalnego przy użyciu narzędzi masek Lasso i Różdżka. Kolor ten wspólnie z wartością tolerancji określa czułość operacji wykrywania kolorów w przypadku masek kolorów.
W poligrafii są to kolory uzyskiwane przez połączenie barwników: niebieskozielonego, purpurowego, żółtego i czarnego. Odróżnić je należy od kolorów dodatkowych, które uzyskiwane są z użyciem jednolitego barwnika nanoszonego niezależnie (dla każdego koloru dodatkowego potrzebna jest osobna płyta drukarska).
Kolory dostępne w systemie kolorów rozbarwianych PANTONE Process Color System opartym na modelu CMYK.
Różnica tonów między ciemnymi i jasnymi obszarami obrazka. Wyższe wartości kontrastu oznaczają większe różnice i mniej stopni pośrednich pomiędzy obszarami jasnymi a ciemnymi.
Cecha obiektu decydująca o jego nieprzezroczystości. Jeżeli obiekt charakteryzuje się kryciem na poziomie 100 procent, jest on całkowicie nieprzejrzysty. Poziomy krycia poniżej 100 procent zwiększają przezroczystość obiektu.
Zobacz również: przezroczystość.
Kierunek w sztuce, którego założeniem jest jednoczesne podkreślanie kilku różnych aspektów obrazowanego przedmiotu, na ogół w formie kwadratowych lub sześciennych figur.
Model kolorów oparty na luminancji (czyli jasności), oznaczanej literą L, oraz dwóch składnikach chromatycznych: „a" (zielony do czerwonego) i „b" (niebieski do żółtego).
Pionowy lub poziomy pasek oznaczony jednostkami miary służący do określania rozmiaru i położenia obiektów. Linijki są domyślnie wyświetlane po lewej stronie okna aplikacji i wzdłuż jego górnego brzegu, ale można je ukryć lub przenieść.
Technika bezstratnej kompresji plików, dająca pliki o mniejszych rozmiarach i krótszym czasie przetwarzania. Kompresja LZW jest powszechnie stosowana w plikach typu GIF i TIFF.
Proces umieszczania obiektu, który został utworzony w jednej aplikacji, w dokumencie utworzonym w innej aplikacji. Dołączony obiekt zachowuje połączenie ze swoim plikiem źródłowym. Aby zmodyfikować obiekt dołączony zawarty w określonym pliku, należy wprowadzić zmiany w jego pliku źródłowym.
Obraz utworzony z siatki pikseli lub kropek.
Zobacz również: grafika wektorowa.
Grafika w dokumencie HTML zawierająca obszary reagujące na kliknięcie, stanowiące łącze do innych lokalizacji w sieci WWW, do innych dokumentów HTML lub do plików graficznych.
Kontur z linii przerywanej otaczający obszar edytowalny lub obiekt na obrazku. Domyślnie markiza obiektu jest niebieska, a markiza maski jest czarna.
Maska umożliwiająca edytowanie poziomów przezroczystości obiektu bez wpływu na jego piksele. Poziomy przezroczystości można modyfikować bezpośrednio w obiekcie, a następnie dodać maskę obcinania, lub dodać ją przed wprowadzeniem zmian.
Maska stosowana jest do obrazka podczas jego edytowania w celu określenia obszarów chronionych i obszarów edytowalnych.
Przesuwanie obiektu o małe odcinki.
Zobacz również: podsuwanie oraz szybkie podsuwanie.
Miniatura jest niewielką wersją obrazka lub ilustracji w niskiej rozdzielczości.
Prosty wykres kolorów definiujący zakres kolorów wyświetlanych w danym trybie. Przykładami modeli kolorów są RGB (czerwony, zielony i niebieski), CMY (niebieskozielony, purpurowy, żółty), CMYK (niebieskozielony, purpurowy, żółty, czarny), HSB (barwa, nasycenie, jaskrawość), HLS (barwa, jasność, nasycenie) oraz CIE L*a*b (Lab).
Efekt wizualny polegający na wrażeniu istnienia rozchodzących się promieniście krzywych, powstały na skutek nałożenia się dwóch regularnych deseni. Mora może być wynikiem na przykład nałożenia się na siebie dwóch rastrów o różnych kątach, odległościach między punktami rastra i rozmiarach punktów. Mora jest niepożądanym efektem powtórnego rastrowania obrazu za pomocą innego rastra lub za pomocą tego samego rastra pod kątem innym niż pierwotny.
Grafika dekoracyjna utworzona przez ułożenie obrazów lub wzorów z różnokolorowych fragmentów.
Termin z zakresu technologii druku, opisujący metodę nakładania kolorów w celu skompensowania niedopasowanych wyciągów barwnych (błędnej rejestracji). Metoda ta pozwala na uniknięcie wystąpienia białych pasm pomiędzy stykającymi się kolorami na białej stronie.
Zobacz również: nadlewka, podlewka i nadrukowywanie.
Forma nadlewania w poligrafii uzyskiwana przez poszerzenie obiektu na pierwszym planie w obręb obszaru zajętego przez obiekt znajdujący się w tle.
Nadrukowywanie polega na drukowaniu jednego koloru na innym. W zależności od wybranych kolorów, kolory nadrukowane są mieszane w celu utworzenia nowego koloru lub kolor znajdujący się na wierzchu przykrywa kolor leżący poniżej. Nadrukowywanie ciemnego koloru na jasnym jest często stosowane w celu uniknięcia problemów z rejestracją w sytuacji, gdy wyciągi barwne nie zostały dokładnie dopasowane.
Zobacz również: nadlewanie kolorów, podlewka i nadlewka.
Zabarwiony na czerwono przejrzysty arkusz, który można nałożyć na chronione obszary obrazka. Nakładka maski ułatwia rozróżnianie na obrazku obszarów edytowalnych od zamaskowanych (chronionych). Po zastosowaniu nakładki obszary zamaskowane są wyświetlane w różnych odcieniach czerwieni (odpowiednio do ich przezroczystości). Im głębsze jest nasycenie czerwienią, tym bardziej chroniony jest odpowiedni obszar.
Zobacz również: obszar edytowalny oraz obszar chroniony.
Urządzenie o wysokiej rozdzielczości, tworzące klisze lub ich wydruki na papierze, stosowane w produkcji płyt do pras drukarskich.
Stopień czystości lub żywości koloru wyrażony brakiem bieli. Kolor o nasyceniu 100 procent nie zawiera w ogóle bieli. Kolor o nasyceniu 0 procent jest odcieniem szarości.
NCSA (National Center for Supercomputing Applications)
NCSA to nazwa systemu serwerowego. Tworząc mapę obrazu, która ma być wyświetlana w Internecie, należy dowiedzieć się, w jakim systemie pracuje serwer, ponieważ pociąga to za sobą konieczność dołączenia innego kodu do pliku mapy. Aby dowiedzieć się, w jakim systemie pracuje dany serwer, należy skontaktować się z jego administratorem.
NTSC (National Television Standards Committee)
Filtr kolorów wizyjnych powszechnie używany w celu definiowania przestrzeni kolorów mającej zastosowanie w telewizorach w Ameryce Północnej.
Niezależna mapa bitowa umieszczona w osobnej warstwie ponad obrazkiem tła. Zmiany wprowadzane w obiekcie nie mają wpływu na znajdujący się pod nim obrazek.
obiekt aktywny (Corel PHOTO-PAINT)
Obiekt, którego miniatura jest wyróżniona czerwoną obwódką w oknie dokowanym Menedżer obiektów.
Obiekt, którego kształt składa się z elementów innego obiektu, nazywanego obiektem potomnym. Obiekt potomny i główny tworzą tzw. grupę obcinania. Obiekt główny musi znajdować się na warstwie obiektów poniżej obiektu potomnego.
Mapa bitowa bez tła. Obiekty pływające nazywane są również obiektami fotograficznymi lub wycinkami.
Obiekt, którego elementy obrazu wstawiane są do kształtu innego obiektu, nazywanego obiektem głównym. Obiekt potomny i główny tworzą tzw. grupę obcinania. Obiekt potomny musi znajdować się na warstwie powyżej obiektu głównego.
Obraz wideo z przeplotem odznacza się tym, że wyświetlany jest w dwóch fazach, tak że w każdej fazie kreślona jest co druga linia. Może to być powodem migotania obrazu.
Gotowe obrazki, które można importować do aplikacji firmy Corel i w razie potrzeby edytować.
Obrazek, który został przedstawiony w postaci pikseli. Obrazki rastrowe są wynikiem przekształcania plików z grafiką wektorową w format mapy bitowej.
Obrazek, w którym obiekty są połączone z tłem i nie można ich już edytować.
Obrazek, w którym zastosowano model kolorów w postaci skali szarości mogący przedstawić do 256 odcieni szarości, w zakresie od bieli do czerni. Obrazki w skali szarości, zwłaszcza zdjęcia, są powszechnie określane mianem „czarno-białych".
Obszar obiektu, który można kliknąć, aby przejść do adresu podanego w formie adresu URL.
Obszar, na którym nie można zastosować malowania ani efektów do pikseli.
Zobacz również: maska oraz obszar edytowalny.
Obszar edytowalny (zaznaczenie) umożliwia malowanie i stosowanie efektów do objętych nim pikseli.
Zobacz również: obszar chroniony i maska.
Obszar paska poleceń umożliwiający jego przeciągnięcie. Przeciągnięcie obszaru uchwytu powoduje przeniesienie paska; próba przeciągnięcia innego obszaru paska nie wywołuje żadnego skutku. Lokalizacja obszaru uchwytu zależy od używanego systemu operacyjnego, orientacji paska oraz tego, czy pasek jest zadokowany czy odczepiony. Paski poleceń mające obszary uchwytu to paski narzędzi, przybornik oraz pasek właściwości.
obszary o niskiej częstotliwości
Obszary obrazka o płynnie stopniowanych przejściach. Nie występują w nich wyraźne krawędzie ani szum.
Termin z zakresu technologii druku, odnoszący się do obszaru, z którego usunięto kolory leżące poniżej — tak aby drukowany był jedynie kolor znajdujący się na wierzchu. Na przykład jeśli drukowane jest małe koło na dużym kole, obszar znajdujący się pod małym kołem nie jest drukowany. W ten sposób kolor zastosowany dla małego koła pozostanie niezmieniony, a nie nałożony i zmieszany z kolorem użytym dla dużego koła.
Filtr kolorów wizyjnych powszechnie używany w celu definiowania przestrzeni kolorów stosowanej w telewizorach w Europie i Azji.
Zbiór kolorów jednolitych, spośród których można wybierać kolory wypełnień i konturów.
Odcienie kolorów składające się na wypełnienie tonalne. Im więcej pasm w wypełnieniu, tym gładsze jest przejście od koloru początkowego do końcowego.
Rzadko używany typ mapy obrazu pozostawiający serwerowi obróbkę danych mapy obrazu. Wymaga osobnego pliku mapy (*.map) na serwerze WWW. Obecnie większość przeglądarek internetowych potrafi przetwarzać mapy obrazu, więc częściej spotykane są mapy aktywne.
Kolorowa kropka będąca najmniejszym elementem mapy bitowej.
Zobacz również: rozdzielczość.
Końcówka, której można używać do wydawania poleceń i rysowania obrazków. Aby korzystać z pisaka czułego na nacisk w programie Corel PHOTO-PAINT, należy go zainstalować wraz z odpowiednim tabletem graficznym oraz sterownikami.
Plik w formacie zgodnym z formatami filmowymi, na przykład animowany GIF lub plik QuickTime (MOV).
Obszar edytowalny, który „unosi się" nad obrazkiem i może być przemieszczany oraz modyfikowany bez wpływu na piksele znajdujące się pod nim.
PNG (Portable Network Graphics)
Format plików graficznych przeznaczony do użytku w sieci. W tym formacie można przechowywać grafikę z 24-bitową głębią koloru.
Forma nadlewania w poligrafii uzyskiwana przez poszerzenie obiektu w tle w obrębie obszaru zajętego przez obiekt znajdujący się na pierwszym planie.
podścieżka (Corel PHOTO-PAINT)
Segment, który nie jest połączony ze ścieżką główną.
Przenoszenie obiektu o zadany odcinek.
Zobacz również: mikropodsuwanie oraz szybkie podsuwanie.
Prostokąt z ośmioma uchwytami otaczający zaznaczony obiekt lub obszar na obrazku.
Niewidoczny prostokąt z ośmioma widocznymi uchwytami pojawiającymi się wokół każdego obiektu zaznaczonego narzędziem Wskaźnik.
Służy do pomniejszania lub powiększania widoku rysunku. Można powiększyć rysunek w celu wyświetlenia szczegółów lub pomniejszyć go w celu uzyskania lepszego oglądu całości.
Wzorzec jednolitego koloru w obrębie palety kolorów.
Jeden z serii kwadratów wypełnionych jednolitym kolorem, używanych przy dobieraniu kolorów. Wydrukowane próbniki kolorów tworzą wzornik kolorów. Nazwą tą określa się także kolory w ekranowej palecie kolorów.
Opis możliwości przetwarzania kolorów i charakterystyka urządzenia.
Element sterujący dostępny przy tworzeniu ścieżki z maski. Wartości progu mieszczą się w przedziale od 1 do 10 i określają wielkość kąta między dwiema sekcjami maski, wymaganego do utworzenia węzła na przecięciu segmentów. Niska wartość tego parametru powoduje, że powstaje więcej węzłów ostrych, więc utworzona ścieżka zawiera więcej węzłów.
Poziom tolerancji dla zróżnicowania tonalnego mapy bitowej.
W przypadku obrazków w formacie JPEG metoda wyświetlania obrazu na ekranie od razu w całości, ale w niskiej rozdzielczości. W miarę ładowania danych obrazu, jakość ulega poprawie.
W odniesieniu do zawijasów pozwala określić odległość między punktem środkowym pociągnięcia pędzla, a końcówkami, które krążą wokół tego punktu podczas malowania z zawijasami. Zwiększenie tej wartości powoduje wzrost rozmiaru pociągnięcia pędzla.
W odniesieniu do filtru Kurz i rysy określa liczbę pikseli otaczających zniekształcony obszar, które są używane w celu zastosowania filtru.
Stosunek szerokości obrazka do jego wysokości (wyrażony matematycznie jako x:y). Na przykład proporcje obrazka o wymiarach 640 x 480 pikseli wynoszą 4:3.
Niewidoczny prostokąt oznaczony ośmioma uchwytami zaznaczenia, otaczający zaznaczony obiekt.
Linia pozioma, pionowa lub ukośna, którą można umieścić w dowolnym miejscu okna rysunku w celu ułatwienia rozmieszczania obiektów.
Często pojawiające się na zdjęciach odcienie kolorów, wynikające z warunków oświetlenia lub innych czynników. Na przykład zrobienie zdjęcia w budynku przy przyciemnionym świetle sztucznym może dać żółte przebarwienie, a zrobienie zdjęcia na zewnątrz przy jasnym świetle słonecznym może dać przebarwienie niebieskie.
Interakcyjny obiekt lub grupa obiektów zmieniających wygląd po kliknięciu ich lub wskazaniu wskaźnikiem myszy.
Przekształcenie dokumentu zapisanego w jednym formacie, np. Portable Document Format (PDF), na inny format, np. Corel DESIGNER (DES), a następnie przekształcenie powrotne.
Metoda umożliwiająca wyświetlenie na ekranie obrazka WWW w formacie GIF w niskiej rozdzielczości, z dużą ziarnistością. W miarę ładowania danych obrazka jego jakość ulega poprawie.
Zakres kolorów możliwych do odtworzenia lub wyświetlenia przez dowolne urządzenie. Monitor wyświetla na przykład inny zakres kolorów niż drukarka, co powoduje konieczność dokonania obróbki kolorów w obrazie końcowym.
W elektronicznym zarządzaniu kolorami jest to wirtualny sposób przedstawienia kolorów możliwych do odtworzenia na danym urządzeniu lub mieszczących się w danym modelu kolorów. Granice i kontury przestrzeni kolorów urządzenia są odwzorowywane przez oprogramowanie do zarządzania kolorami.
Zobacz również: przestrzeń kolorów urządzenia.
Cecha obiektu określająca, czy przez dany obiekt mogą być widoczne inne obiekty. Niższy poziom przezroczystości daje większy stopień krycia, a przez to słabszą widoczność obiektów lub obrazka niższej warstwy.
Zobacz również: krycie.
Parametr koloru białego na monitorze kolorowym, który wpływa na sposób wyświetlania rozjaśnień i kontrast.
W korekcji obrazów punkt bieli określa wartość jaskrawości, która w mapie bitowej jest uważana za biel. W programie Corel PHOTO-PAINT można ustawić punkt bieli w celu poprawienia kontrastu obrazka. Na przykład w histogramie obrazka o skali jaskrawości od 0 (ciemny) do 255 (jasny), jeśli punkt bieli zostanie ustawiony na 250, wszystkie piksele o wartości wyższej niż 250 zostaną przekształcone w białe.
Wartość jaskrawości, która jest uważana za czerń w mapie bitowej. W programie Corel PHOTO-PAINT można ustawić punkt czerni w celu poprawienia kontrastu obrazka. Na przykład w histogramie obrazka o skali jaskrawości od 0 (ciemny) do 255 (jasny), jeśli punkt czerni zostanie ustawiony na 5, wszystkie piksele o wartości wyższej niż 5 zostaną przekształcone w czarne.
punkty sterujące (Corel PHOTO-PAINT)
Punkty wychodzące z węzła wzdłuż krzywej edytowanej za pomocą narzędzia Kształt. Punkty sterujące określają kąt, pod którym krzywa przechodzi przez węzeł.
Otrzymywanie dwuwymiarowego obrazka na podstawie trójwymiarowego modelu.
Tryb kolorów, w którym trzy kolory światła (czerwony, zielony i niebieski) są łączone z różnymi intensywnościami w celu uzyskania wszystkich innych kolorów. Do każdego kanału koloru czerwonego, zielonego lub niebieskiego jest przypisywana wartość z zakresu od 0 do 255. Kolory w monitorach, skanerach oraz w ludzkim oku powstają lub są rozpoznawane przy użyciu modelu RGB.
Ilość szczegółów zawartych w pliku obrazka lub możliwych do uzyskania przez urządzenie wejściowe, wyjściowe lub projekcyjne. Rozdzielczość jest mierzona w punktach na cal (dpi, dots per inch) lub w pikselach na cal ppi, pixels per inch). Niska rozdzielczość może powodować ziarnistość mapy bitowej, podczas gdy wyższa rozdzielczość daje obraz lepszej jakości, ale powoduje zwiększenie rozmiaru pliku.
Typ rozkładu pikseli, w którym informacje o pikselach są rozłożone według krzywych dzwonowych, a nie wykresów prostoliniowych.
Urządzenie w formie pisaka używane z tabletem rysunkowym, pozwalające na rysowanie pociągnięciami pędzla. Rysik czuły na nacisk pozwala na zróżnicowanie efektów pociągnięć za pomocą zmian siły nacisku.
Obrazek, który powstaje w wyniku przekształcenia obrazka o tonach ciągłych w szereg kropek o różnych rozmiarach odpowiadających różnym tonom.
Obszar służący do tymczasowego przechowywania wyciętej lub skopiowanej informacji. Informacja przechowywana jest do czasu wycięcia lub skopiowania do Schowka nowej informacji, co powoduje jej zastąpienie.
Seria segmentów linii lub krzywych połączonych za pomocą kwadratowych punktów końcowych nazywanych węzłami.
Fragment ścieżki między dwoma sąsiadującymi węzłami. Ścieżka jest ciągiem segmentów.
Linia lub krzywa pomiędzy węzłami w obiekcie złożonym z krzywych.
Seria linii rozstawionych równomiernie w pionie i w poziomie, ułatwiających rysowanie i wyrównywanie obiektów.
Tryb kolorów, w którym obrazki są wyświetlane przy użyciu 256 odcieni szarości. Każdy kolor jest definiowany jako wartość między 0 a 255, gdzie 0 to kolor najciemniejszy (czarny), a 255 najjaśniejszy (biały). Obrazki w skali szarości, zwłaszcza zdjęcia, są powszechnie określane mianem „czarno-białych".
Urządzenie przekształcające obrazy na papierze, foliach lub kliszy w formę cyfrową. Skanery tworzą mapy bitowe lub obrazki rastrowe.
Obiekt chroniący część lub całość obrazka w trakcie przeprowadzania korekcji kolorów i tonów. Efekt korekcji można oglądać przez soczewkę bez modyfikowania pikseli znajdujących się pod spodem. Jeśli soczewka zostanie przesunięta, korekcja jest nanoszona na piksele w nowym położeniu.
Obszary drukowanego obrazka, które wychodzą poza krawędź strony. Spad daje gwarancję, że na wydruku, po złożeniu i przycięciu arkuszy, kolory obrazka będą dochodziły do samej krawędzi kartki.
Rodzaj kompresji plików, która powoduje zauważalne pogorszenie jakości obrazka.
Strona kodowa jest to tabela w systemie operacyjnym DOS lub Windows określająca, który zestaw znaków ASCII lub ANSI jest używany w celu wyświetlania tekstu. Do różnych języków stosowane są różne zestawy znaków.
Część okna rysunku obramowana prostokątem rzucającym cień.
Model kolorów, np. CMYK, w którym kolory tworzone są przez eliminowanie określonych długości fal światła odbitego od obiektu. Na przykład atrament ma kolor niebieski, jeżeli pochłania wszystkie kolory poza niebieskim.
Światło w pomieszczeniu pochodzące z naturalnych i sztucznych źródeł.
Terminy używane do opisywania jaskrawości pikseli w mapie bitowej. Wartości jaskrawości należą do zakresu od 0 (ciemne) do 255 (jasne). Piksele w pierwszej tercji zakresu są uważane za cienie, piksele w środkowej tercji są uważane za półcień, a piksele w ostatniej tercji są uważane za światła. Przez dostosowanie świateł, cieni i półcieni można rozjaśniać i przyciemniać określone obszary obrazków. Histogram to doskonałe narzędzie służące do wyświetlania i oceny działania świateł, cieni i półcieni na obrazkach.
Obiekt lub grupa obiektów dostępna do wielokrotnego wykorzystania. Symbol wystarczy zdefiniować raz, aby go wielokrotnie używać w filmie.
Proces wykorzystywany do symulowania większej liczby kolorów, gdy jest dostępna ograniczona ich liczba.
W przypadku edycji map bitowych są to przypadkowe piksele na powierzchni mapy bitowej, przypominające szum na ekranie telewizora.
Przesuwanie obiektu o duże odcinki przy użyciu klawisza Shift i klawisza strzałki. Wartość parametru szybkiego podsuwania jest mnożona przez wartość parametru podsuwania w celu uzyskania odległości, o jaką obiekt zostanie przesunięty.
Zobacz również: podsuwanie i mikropodsuwanie.
Plik zawierający listę klawiszy skrótów. W zależności od wykonywanego zadania aktywne są różne tabele.
Metoda opisywania światła w kelwinach — niższe wartości opisują warunki przyciemnionego oświetlenia, które daje pomarańczowe przebarwienia, takiego jak światło świecy lub żarówki. Wyższe wartości odpowiadają warunkom silnego oświetlenia dającym niebieskie przebarwienie, takim jak światło słoneczne.
Wartość określająca zakres lub czułość kolorów w narzędziach Lasso, Różdżka i Wypełnienie. Wartość tolerancji jest używana także w oknie dialogowym Maska kolorów w celu określenia, które piksele mają być chronione przy tworzeniu maski kolorów. Piksel zawiera się w danym zakresie kolorów, jeżeli odpowiadająca mu wartość odcienia szarości mieści się w określonym przedziale tolerancji.
Zróżnicowanie koloru lub odcieni szarości od czerni do bieli.
Jednobitowy tryb kolorów, w którym obrazki są przedstawiane przy użyciu dwóch kolorów jednolitych — czerni i bieli — bez gradacji. Ten tryb kolorów jest użyteczny w przypadku rysunków kreskowych i prostych grafik. Aby uzyskać efekt zdjęcia czarno-białego, można użyć trybu skali szarości.
Zobacz również: skala szarości.
Ośmiobitowy tryb kolorów, w którym obrazki są wyświetlane przy użyciu do 256 kolorów. Jest on użyteczny, gdy zachodzi potrzeba przekształcenia złożonego obrazka w tryb kolorów z paletą w celu zmniejszenia rozmiaru pliku, przy zachowaniu dokładnej kontroli nad kolorami używanymi podczas konwersji.
System określający liczbę i typ kolorów zawartych w obrazku. Przykładami trybów kolorów są: czarno-biały, skala szarości, RGB, CMYK oraz tryb z paletą.
Sposób, w jaki wybrany kolor farby, obiektu lub wypełnienia łączy się z innymi kolorami obrazka.
Termin odnoszący się do koloru RGB w postaci cyfrowej, złożonego z 24-bitowej informacji, czyli 16,7 mln kolorów.
Tryby działania narzędzia Maska, spośród których należy wybrać jeden przed utworzeniem lub edycją maski i obszaru edytowalnego. Dostępne są cztery tryby maski: normalny, dodawania, odejmowania i XOR. Tryb normalny (domyślny) umożliwia wybranie obszaru obrazka. Tryb dodawania pozwala rozciągać obszary obrazka do edycji przez zaznaczanie kilku fragmentów obrazka. Tryb odejmowania umożliwia zawężanie obszarów edytowalnych przez usuwanie fragmentów z zaznaczonego obszaru. Tryb XOR umożliwia zaznaczanie wielu obszarów obrazka. W tym trybie pola zachodzące na siebie są wyłączane z obszaru edytowalnego i dodawane do obszaru chronionego maski.
Korzystając ze sterownika TWAIN dostarczonego przez producenta sprzętu do obróbki obrazu, aplikacje firmy Corel mogą pobierać obrazy bezpośrednio z aparatu cyfrowego lub skanera.
Zakrzywione strzałki z dwoma grotami w narożnikach pola wyróżnienia.
Uchwyty w kształcie okręgów w narożnikach pola wyróżnienia.
Uchwyty pochylenia to strzałki z dwoma grotami znajdujące się w środku każdej części pola wyróżnienia.
Skierowane na zewnątrz strzałki z dwoma grotami, umieszczone w czterech rogach pola wyróżnienia.
Zestaw ośmiu czarnych kwadratów wyświetlanych na rogach i krawędziach zaznaczonego obiektu. Przeciągając poszczególne uchwyty, można przeskalować obiekt, zmienić jego rozmiar lub uzyskać odbicie lustrzane. Kliknięcie zaznaczonego obiektu powoduje, że uchwyty zamieniają się w strzałki, umożliwiające jego obrócenie lub pochylenie.
Standard kodowania znaków definiujący zestaw znaków dla wszystkich języków pisanych na świecie przy użyciu 16-bitowego zestawu kodowego i ponad 65 000 znaków. Standard Unicode umożliwia skuteczną obsługę tekstu bez względu na jego język, system operacyjny oraz używaną aplikację.
URL (Uniform Resource Locator)
Jednoznaczny adres określający lokalizację danej strony WWW w Internecie.
Przezroczysta płaszczyzna rysunku, na której można umieszczać obiekty.
Kwadratowy punkt przedstawiający jeden z kolorów na strzałce gradientu wypełnienia gradientowego, służący do modyfikowania początku i końca wypełnienia, kolorów oraz wartości przezroczystości.
Kwadratowe punkty na każdym z końców segmentu linii lub krzywej. Przez przeciąganie jednego lub większej liczby węzłów można zmieniać kształt linii lub krzywej.
Tryb kolorów, w którym obrazki są wyświetlane z wykorzystaniem wielu kanałów koloru, z których każdy składa się 256 odcieni szarości. Po przekształceniu obrazka RGB w tryb wielokanałowy poszczególne kanały koloru — czerwony (R), zielony (G) i niebieski (B) — zostają przekształcone w informacje skali szarości odpowiadające wartościom kolorów pikseli w poszczególnych kanałach.
Opcja podnosząca ogólną wydajność aplikacji przez optymalizację sposobu wykonywania zadań przez procesor.
Windows Image Acquisition (WIA)
Standardowy interfejs i sterownik wprowadzony przez firmę Microsoft, przeznaczony do ładowania obrazków z urządzeń peryferyjnych, np. skanerów i aparatów cyfrowych.
Wskaźnik przybierający kształt i rozmiar końcówki aktualnie wybranego narzędzia.
Poziom ostrości wzdłuż brzegów cienia.
W poligrafii jest to wynik procesu rozdzielania kolorów w obrazie złożonym na pewną liczbę odrębnych obrazów w skali szarości, po jednym na każdy kolor podstawowy w obrazie oryginalnym. W przypadku obrazu w formacie CMYK, konieczne jest wykonanie czterech wyciągów (po jednym dla niebieskozielonego, purpurowego, żółtego i czarnego).
Metoda wygładzania zakrzywionych lub skośnych brzegów. Piksele pośrednie wzdłuż brzegów są wypełniane w celu wygładzenia przejść między brzegami i otaczającym je obszarem.
Wypełnienie składające się z serii powtarzających się obiektów wektorowych lub obrazów.
Rodzaj wypełnienia, polegający na nałożeniu na rysunek pojedynczego jednolitego koloru.
Zobacz również: wypełnienie.
Wypełnienie utworzone z dowolnej mapy bitowej.
Wypełnienie generowane fraktalnie służące z reguły do wypełnienia obiektu lub obszaru obrazka za pomocą jednego obrazu zamiast szeregu powtarzających się obrazów.
Płynne przejście dwóch lub więcej kolorów zastosowane do obszaru obrazka: liniowe, radialne, stożkowe lub kwadratowe. Dwukolorowe wypełnienia tonalne charakteryzują się bezpośrednim przejściem jednego koloru w drugi, podczas gdy wypełnienia niestandardowe mogą obejmować przejścia wielu kolorów.
Kolor, mapa bitowa, pasma tonalne lub deseń zastosowane do obszaru obrazka.
W edycji zdjęć termin „zabarwienie" często odnosi się do półprzezroczystego koloru zastosowanego do całego obrazu. Czasem nazywany jest on także przebarwieniem.
W technologii druku zabarwienie oznacza jaśniejszy odcień koloru, utworzony za pomocą rasteryzacji — na przykład koloru dodatkowego.
Zobacz również: raster.
Opcja związana z trybem kolorów z paletą umożliwiająca określenie koloru zasadniczego przy konwersji na tryb z paletą. W celu sterowania przekształcaniem można precyzyjnie dobrać kolor i określić jego ważność.
Procentowo określony zakres wartości, które nie są wyświetlane w górnej części pionowej osi histogramu.
Rozkład pikseli w mapie bitowej od kolorów ciemnych (wartość 0 oznacza brak jaskrawości) do jasnych (wartość 255 wskazuje pełną jaskrawość). Piksele w pierwszej tercji zakresu są uważane za cienie, piksele w środkowej tercji są uważane za półcień, a piksele w ostatniej tercji są uważane za światła. W idealnym przypadku piksele obrazka powinny rozkładać się w całym zakresie tonalnym. Histogram to doskonałe narzędzie służące do wyświetlania i oceny zakresu tonalnego obrazków.
Cecha ta pozwala wybrać substytut czcionki, gdy otwiera się plik zawierający czcionkę niezainstalowaną w komputerze. Podstawione czcionki mogą być stosowane tylko podczas bieżącej sesji lub na stałe. Wówczas po zapisaniu i ponownym otwarciu pliku automatycznie będzie wyświetlana nowa czcionka.
Służy do zaznaczania obrazów lub węzłów przez ukośne przeciąganie narzędzia Wskaźnik lub Kształt i obramowywanie obiektu markizą o kropkowanym konturze.
Obszar obrazka, nazywany również obszarem edytowalnym, który nie jest chroniony przez maskę, przez co można go edytować. Zaznaczenie można modyfikować za pomocą narzędzi rysowania i edytowania, efektów specjalnych oraz poleceń obróbki obrazu.
Rodzaj zniekształcenia obrazu, w którym pojedyncze piksele są rozróżnialne gołym okiem, lub też grupy pikseli są wyświetlane jako bloki tego samego koloru. Ziarnistość spowodowana jest niewłaściwą rozdzielczością lub niewłaściwymi rozmiarami obrazka, ale może też być wprowadzana dla uzyskania specjalnego efektu.
Technika bezstratnej kompresji plików, dająca pliki o mniejszych rozmiarach i krótszym czasie przetwarzania.
zmiana rozmiaru/rozdzielczości
Zmiana rozdzielczości i wymiarów mapy bitowej. Zwiększenie rozmiaru/rozdzielczości powoduje zwiększenie rozmiaru obrazka, a zmniejszenie powoduje zmniejszenie jego rozmiaru. Zmiana rozmiaru przy stałej rozdzielczości pozwala na zachowanie rozdzielczości obrazu poprzez dodanie lub odjęcie pikseli przy zmienionym rozmiarze obrazka. Zmiana rozmiaru przy zmiennej rozdzielczości powoduje zachowanie tej samej liczby pikseli, zmieniając jednocześnie rozmiar obrazka, co wiąże się z niższą lub wyższą rozdzielczością w stosunku do obrazka pierwotnego.
Niewielka ilość losowo generowanego szumu dodanego do składowej luminancji poszczególnych pikseli obrazu, która zawiera informacje na temat obrazka. Informacja ta nie zmienia się podczas edytowania, skanowania ani drukowania.
Element sterujący dostępny przy tworzeniu ścieżki z markizy maski. Wartości zwartości są z zakresu od 1 do 10 i określają stopień podobieństwa kształtu ścieżki do kształtu markizy. Im wyższa wartość zwartości, tym większe jest podobieństwo nowej ścieżki do markizy. Taka ścieżka będzie miała więcej węzłów niż ścieżka utworzona z niższą wartością zwartości.
Niektóre funkcje opisane w pomocy są dostępne wyłącznie dla subskrybentów. Więcej informacji o subskrypcji CorelDRAW można znaleźć w witrynie coreldraw.com.